Sygnatury Worcester

Pierwsza fabryka porcelany w angielskim Worcester została założona w 1751 r. John Wall (lekarz) i William Davis (aptekarz) wspólnie z 14 przedsiębiorcami zainwestowali w fabrykę porcelany zlokalizowaną w Warmstry House. Zakład został nazwany The Worcester Tonquin Manufactory. Pierwsze wyroby wykonywano z miękkiej porcelany. W 1756 r. Robert Hancock wynalazł w Worcester technikę zdobienia porcelany kalkomanią. W 1774 r dr Wall odszedł na emeryturę, a zarządzanie firmą pozostało w rękach Williama Davisa.
W 1783 r. fabrykę kupił Thomas Flight z myślą o swoich synach Josephie i Johnie. W 1788 r. spółka uzyskała status kontrahenta rodziny królewskiej (Royal Warrant of Appointment). Martin Barr dołączył do spółki jako partner w 1792 r. W tym okresie wyroby często sygnowano wyciskiem z literą B.
Thomas Flight zmarł w 1800 r., a zarządzanie firmą przejęli jego syn Joseph Flight oraz Martin Barr. W tym okresie wytwarzano porcelanę ze steatytu (soapstone porcelain).
W 1840 r. spółka Flighta i Barra połączyła się z fabryką Chamberlaina. Fabryki Chamberlaina i Graingera wytwarzały w Worcester twardą porcelanę. Robert Chamberlain założył fabrykę porcelany przy Severn Street. Zakład Chamberlaina rozpoczął produkcję wysokiej jakości porcelany w 1791 r. W 1820 r. Chamberlain zaczął eksperymentować z produkcją porcelany kostnej.
Nowi właściciele William Henry Kerr i Richard William Binns odbudowali fabrykę po pożarze w 1851 r. Zakład przy Severn Street koncentrował się do 1887 r. na produkcji figurek i wazonów.
W 1862 r. powstała spółka The Worcester Royal Porcelain Co Ltd. 
Fabryka Graingera produkowała porcelanę w Worcester od 1807 r., choć jakość wyrobów była tu niższa niż w zakładzie Chamberlaina. W 1889 r. firmę przejął Royal Worcester. Wytwórnia i nazwa Grainger & Co były używane do 1902 r.
W 1905 r. Royal Worcester przejął fabrykę James Hadley and Sons. Hadley & Sons Art Pottery założono w Worcester w 1896 r.
W 1914 r. Royal Worcester rozpoczął na rządowe zamówienie produkcję twardej porcelany dla szpitali, laboratoriów i szkół. W 1931 r. spółka wprowadziła do oferty zastawę stołową z żaroodpornej porcelany. 
Z kolei w 1934 r. samo Royal Worcester zostało przejęte przez Charlesa Dysona Perrinsa, który został też prezesem spółki.
W 1954 r. firma the Worcester Royal Porcelain Co. stała się spółką publiczną.
W 1976 r. miało miejsce połączenie Royal Worcester z innym znanym brytyjskim producentem porcelany Spode. Rosnąca konkurencja zmusiła spółkę do przeniesienia produkcji do Stoke, jak też poza granice kraju. W 2008 r. przedsiębiorstwo trafiło po zarząd sądowy. Markę i własność intelektualną firmy przejęła the Portmeirion Pottery Group.

Datowanie sygnatur porcelany Worcester

Sygnatury Royal Worcester zawierają liczbę 51, która odnosi się do założenia fabryki w 1751 r. W latach 1862 - 1875 rzadko zdarzało się, że dwie ostatnie cyfry roku produkcji były umieszczane pod standardową sygnaturą.

Od 1867 r. wykorzystywano system liter, aby wskazać rok produkcji.

W 1891 r. wprowadzono standardową drukowaną sygnaturę.Wyroby Royal Worcester oznaczone tym znakiem były również sygnowane symbolami w połączeniu ze słowami "Royal Worcester England" lub alternatywnie systemem kropek.

Od 1916 pod standardową sygnaturą pojawia się symbol gwiazdy lub tzw. asterysk.

Po 1927 r. system kropek i gwiazdek został zastąpiony kolejnym.

W latach 1942 - 1948 sygnatura nie zmieniała się.

Od połowy lat 60. XX w. wprowadzono nową sygnaturę dla porcelany kostnej. Daty z sygnatur wskazywały odtąd na rok wprowadzenia projektu.

W 1988 r. Royal Worcester wprowadził system oznaczeń roku produkcji używany przez Spode (M w diamencie). W 1989 r. używano N w diamencie, a w 1990 r. R w okręgu.

W 1990 r. wprowadzono szary numer identyfikacyjny litografa (w poniższej tabelce ukazany jako xx). Numer ten ma końcówkę wskazującą na rok produkcji. Od 2000 r. numer był w kolorze białym.