W 1759 roku Josiah Wedgwood założył w leżącym w hrabstwie Staffordshire mieście Burslem swój własny warsztat garncarski. Dzięki bardzo wysokiej jakości swoich wyrobów z kremowej ceramiki w ciągu kilku lat został królewskim dostawcą zastawy stołowej. Już 10 lat po rozpoczęciu działalności był w stanie wybudować własna wioskę wraz z fabryką o nazwie Etruria. Nowy zakład został wyposażony w narzędzia i piece projektu Josiah Wedgwooda. Tu skoncentrowano cała produkcje firmy.
Wedgwood pozyskał partnera biznesowego do przedsięwzięcia budowy Etrurii, Thomasa Bentleya. Był to kupiec z Liverpoolu, który zajął się również prowadzeniem londyńskich salonów pokazowych firmy.
Najsłynniejszy wynalazek Josiaha to jaspis, który pojawił się w 1774 roku po tysiącach eksperymentów. after thousands of experiments. Tą nieszkliwiona kamionkę wykonywano w różnych kolorach: niebieskim, zielonym, liliowym, żółtym, czarnym i białym. Niektóre wyroby były kombinacją nawet trzech kolorów.
Josiah stworzył również czarny bazalt, czyli czarna porcelanę, która pozwoliła mu na produkcje kopii odnajdywanych we Włoszech ceramicznych wyrobów etruskich. Innym wynalazkiem Wedgwooda był pirometr, urządzenie pozwalające na pomiar temperatury wewnątrz pieców do wypalania ceramiki.
W 1790 roku synowie Wedgwooda i jego siostrzeniec zostali partnerami w firmie. Josiah Wedgwood zmarł 5 lat później.
XIX wiek był okresem produkcji porcelany i wielokolorowej ceramiki. Firma nadal była zarządzana przez rodzinę założyciela.
W 1940 roku Josiah Wedgwood & Sons Ltd stała się spółką publiczną. W 1950 roku na terenie zakupionego jeszcze w 1937 roku majatku Barlaston Hall, rozpoczęto produkcję w nowej fabryce, która do 2008 roku była brytyjska bazą produkcyjna firmy. W 1966 roku spółka przeszła restrukturyzację, a nazwę zmieniono na Josiah Wedgwood Ltd. Nowy holding miał zarządzać różnymi gałęziami prowadzonego biznesu.
W latach 60. i 70. XX wieku Wedgwood był na czele trwajacej w branży konsolidacji. Zakupiono Johnson Bros i prawa do marek Adams, Tuscan, Royal Tuscan, Susie Cooper, Coalport, Foley, Johnson Bros, Meakin, Midwinter, Shorter, Clarice Cliff i Mason. W 1980 roku kolejną akwizycja stała się Enoch Wedgwood (Tunstall) Ltd i jej marki Ducal oraz Furnivals.
Po przyjaznym przejęciu w 1986 roku przez irlandzką firmę Waterford Crystal Ltd, w 1989 roku powstał nowy holding Waterford Wedgwood plc. Firmie tej udało się w ciągu kilku lat pokonac trudnosci i wrócić do generowania zysku. W 1990 roku kupiono producenta kryształów Stuart & Sons Ltd. W latach 1997 i 1998 Waterford Wedgwood nabył łącznie 85% udziałów w niemieckim Rosenthal A. G. i kontynuował akwizycje wchodząc w posiadanie firm All-Clad i Hutschenreuther. W latach 2003 do 2005 Waterford Wedgwood przejął swojego rywala Royal Doulton wraz z markami Doulton, Mintons i Royal Albert.
Te ostatnie nabytki podkopały i tak już niełatwą sytuację finansową firmy. Z początkiem 2009 r. spółka zbankrutowała. Jej aktywa zostały przejęte przez amerykański fundusz typu private equity, KPS Capital Partners.
