W 1815 r. John Doulton (razem z partnerami biznesowymi Marthą Jones i Johnem Watts) kupił niewielki warsztat ceramiczny w londyńskim Vauxhall. Wartość transakcji wyniosła 100 funtów. Produkowano tu słoje do przechowywania towarów oraz ceramiczne rury ściekowe.
Martha Jones odeszła z firmy w 1920 r. Sześć lat później firma przeniosła się do większego zakładu na Lambeth High Street. W 1835 r. do spółki dołączył syn Johna, Henry.
John Watts przeszedł na emeryturę w 1853 r. Od 1853 r. do 1901 r. wyroby firmy oznaczano Doulton & Co.
W 1861 r. królowa Wiktoria zamówiła w Doulton filtry do wody dla wszystkich swoich zamków i pałaców. W początkach lat 60, XIX w. spółka podjęła starania w celu poprawienia artystycznego wyrazu swoich projektów. W początkach lat 70. Henry Doulton otworzył w Lambeth studio zatrudniające lokalnych artystów i projektantów.
W 1877 r. Henry Doulton nabył udziały w zakładzie z miejscowości Burslem będącej częścią Stoke-on-Trent. Z tym zakupem spółka weszła w produkcję wyrobów z porcelany kostnej. W 10 lat później Henry Doulton został pierwszym garncarzem w historii, który otrzymał tytuł szlachecki.
Sir Henry Doulton odszedł na emeryturę w 1897 r. i w tym samym roku zmarł. Spółka została przekształcona w spółkę publiczną w 1899 r. W 1901 r. firma uzyskała pozwolenie na używanie w nazwie słowa "Royal", czyli królewski.
Fabryka z Lambeth została zamknięta w 1956 r. W 1969 r. spółka przejęła Beswick Pottery, a w 1972 r. sama została przejęta przez Pearson and Son Ltd.
