Historia fabryki porcelitu i porcelany z Chodzieży rozpoczęła się w 1852 lub 1854 roku, gdy Hermann Müller i Ludwik
Schnorr kupili od hrabiego Koenigsmarcka spalony zamek Grudzińskiego. Budynek zamku do chwili obecnej jest
w posiadaniu spółki.
Steingutfabrik Hermann Müller u. Ludwik Schnorr produkowała wyroby fajansowe. Produkcja była kontynuowana
po przejęciu fabryki w 1877 roku przez kupca Ehrenwertha. Już w dwa lata później ogłosił on jednak
upadłość, w wyniku której zakłady lokalna kasa pożyczkowa została włascicielem zakładów. W 1883 roku w
Chodzieży pojawił się nowy inwestor - Hermann Heim. Aż do 1888 roku fabryka działała pod nazwą H.M. & Co.,
Schloß Chodziesen.
Prawdziwy przełom nastąpił w 1896 roku, gdy rozpoczęto produkcję porcelany. Rok wcześniej fabryka fajansu
z Annaberga przejęła zakład w Chodzieży. Annaburger Steingutfabrik AG Annaburg, Abt. Kolmar kontynuowała produkcję do 1921 roku. Kolejnym właścicielem fabryki został polski złotnik Stanisław Mańczak. W drugiej połowie lat 30. zakład przeszedł w ręce Czesława Szramy i Wincentego Kapczyńskiego.
Po wybuchu II wojny światowej zakład w Chodzieży trafił po zarząd państwa niemieckiego jako Porzellan- und Steingutfabriken in Kolmar. Niemcy zunifikowali zakłady produkujące porcelit i porcelanę.
W latach 1945 - 1950 period polskie władze zmieniły nazwę na Porcelit, Fabryka Porcelitu. Zakłady podzielono w roku 1950. Fabryki porcelitu i porcelany zaczęły działać osobno. W 1991 roku produkcja porcelitu została wstrzymana. Od 1992 r. fabryka ponownie działa pod nadzorem prywatnych właścicieli jako Zakłady Porcelany i Porcelitu Chodzież S.A.
